içimdeki şarkı bitti...
Aniden geliveren bu karanlık ne ola ki? Bütün acısına rağmen hayatın kendine bağladığı bu ipler şimdi bir bir....ara ara çılgınca çalan bu şarkı yavaş yavaş nereye? Yine direniyorum kuyunun diplerinden güneşi görmek için, duvarları yıkmak için..bu bulutu dağıtmak için...
-aramızda bu kısaldıkça uzayan yollar bizi nereye götürür, ne zaman nerde olsam, gitsem şehrinizden, bu yapay şeylerle doldurduğunuz yerlerden...