03 Ekim 2007

s a b a h s a b a h ç a r e s i z l i k

Bir kadın gördüm,kaldırıma düşen gölgesiyle konuştu.
Durdu, hepimiz devam ettik.
Sırtı dönük akan yola, akan hayata
yol upuzun gün.
Gölgesi karşısında.Durdu, boyluboyunca konuştu. Ne konuştu?
Yürüdüm akan yolla, rüzgarla,omuzların ağırlığıyla,uzaktaki gölgeyle konuşa konuşa,
gözlerin arasından dar çarşı sokaklarına.
Hepimiz aynı şarkıyı söylüyor gibiydik, düşündük de şöyle ince ince sanki
balıkçılar,akan sular,hepimiz.

Hiç yorum yok: